Wat een speciale ochtend is het vandaag. Ik weet niet goed waar ik moet beginnen.
Ik word superblij en gelukkig van het zien van ganzen!
Dat Kwekkelien, mijn gans die ik kreeg toen ik 11 was, vorig jaar stierf had dan ook een enorme impact op mij.
Ze is 22 jaar geworden, al die tijd bij mij geweest en opgegroeid op mijn schoot.
Ze kwam knuffeltjes geven en als de keukendeur open stond, kwam ze gewoon binnen.
Kwekkelien was meer dan een gans, ze was familie.

Deze ochtend werd ik er aan herinnerd dat ze nog steed bij mij is.
Op de achtergrond van mijn GSM stond ineens weer een foto van haar.
Toen ik mijn laptop aanzette om te beginnen werken lag er een grijze veer aan mijn toestenbord…

Ik mag dan wel compleet gek of zweverig verklaard worden maar ik geloof al lang niet meer in toeval. Spiritueel zijn we als mens allemaal, we zijn allemaal spirituele wezens.
Ik vind het egoïstisch om te denken dat wij als mens de enige wezens zijn die alles kunnen zien en de wijsheid in pacht hebben. Er is zoveel meer dan dat we kunnen zien. Alles is energie. Trouwens, kan jij de wifi stralingen zien? Ik denk het niet hé en toch kan je dit nu lezen omdat er internet is..
Voor mij vallen dingen zoals dit dus echt niet onder “toeval”.
Anyway, ik ging dus opzoeken wat de boodschap van de gans is. De gans nodigt je uit om net als zij JOUW avontuur te pakken, als het ergens niet goed voelt moet je daar niet blijven hangen.
Te blijven vasthouden aan je geloof dat alles mogelijk is als je er maar in blijft geloven. Wat momenteel een zéér actueel thema is in mijn leven, later meer daarover. Maar deze boodschap gaf me ‘kiekevel’ over heel mijn lichaam en een krop in mijn keel.
Daarnaast is er nog de ganzenveer, deze werd ooit gebruikt om te schrijven. Het lezen van de boodschap hierachter gaf me weer ‘kiekevel’ en terwijl ik dit typ, voel ik de energie door mijn lichaam gieren :
“Het hoeft geen literair meesterwerk te zijn, maar gewoon schrijven voor jezelf, op jouw eigen manier, om te ontdekken. Ontdekken welke spiegels het leven je voorhoudt, welke rode draad er door je leven loopt en wat jouw unieke gaven zijn.”
Gisteren schreef ik mijn tweede blogpost over een onderwerp dat ik mijn hele leven al meedraag.
Mijn blog staat nu een week online het is iets wat ik al jaren uitstel om op te starten
Nu ben ik echt die 'veer' aan het vastpakken om te schrijven.
Vandaag wilde ik beginnen met een nieuwsbrief, maar ik had het gevoel dat er eerst nog iets anders uit moest.
En dan vind ik die veer op mijn toetsenbord…
Ik zeg het nog eens: toeval bestaat niet!
Alles is energie. Wat ik hier vandaag uit meeneem is dat ik zooo ontzettend dankbaar ben en me enorm gesteund voel in alles wat ik doe.
Deze bijzondere ochtend herinnert me eraan dat ik mijn eigen avontuur écht mag omarmen.
Grote avonturen liggen alweer op mij te wachten, en ik ben helemaal klaar om die samen met jou te delen.
Op Instagram deel ik deze graag met je, en hier verwelkom ik je graag terug voor de uitgebreide versie van mijn avonturen.

Liefs, Sarah & Kwekkelien.
Comments